Οι θεωρίες Σαμαρά και η κορύφωση του δράματος

Αν ακούσατε να χτυπούν χαρμόσυνα οι καμπάνες της Συγγρού, είναι γιατί ο Σαμαράς έδωσε προχθές μία συνέντευξη στη WSJ Europe και την άλλη μέρα η εφημερίδα έκανε κάποια θετικά γι αυτόν σχόλια. Λίγο το 'χετε να ακουστεί καλή κουβέντα για τον Σαμαρά από το εξωτερικό; Συνήθως οι πάντες, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, οικονομολόγοι και γενικώς ό, τι περπατάει και ό τι αναπνέει, τον κατεβάζουν γενιές δεκατέσσερις και τώρα έρχεται μία από τις εγκυρότερες διεθνείς εφημερίδες και κάτι γράφει. Είναι να μη στήνεται πανηγύρι στο κόμμα;

Μια αξιοπρόσεκτη παρουσία

Αλλά εγώ ρωτάω και δε θέλω απάντηση. Ποιο είναι πιο σημαντικό; Να υπάρχουν 1-2 εφημερίδες και να τον χαϊδεύουν κάπου κάπου ή να του έχουν κόψει την καλημέρα η Μέρκελ, ο Σαρκοζί, ο Μπαρόζο, ο Όλι Ρεν, ο Γιουγκέρ και γενικώς οι πρωθυπουργοί και οι θεσμικοί παράγοντες της Ε.Ε., οι οποίοι και μόνο στο άκουσμα του ονόματός του βγάζουν σπυράκια;

Και έρχομαι τώρα στο άλλο κρίσιμο ερώτημα: Είναι καλό ή κακό η απομόνωση του Σαμαρά;
Παιδιά δεν αμφιβάλλω ούτε στο ελάχιστο ότι το κλίμα αυτό μόνο καλό κάνει στον ίδιο. Μη ξεχνάτε ότι στην Ελλάδα ζούμε,σε μια χώρα σταθερά αντιδυτική, με ισχυρά εθνικιστικά αντανακλαστικά. Σε μια χώρα με πάντα έντονα τα χαρακτηριστικά του απομονωτισμού. Και κάθε φωνή που διαθέτει ένα και μόνο από τα παραπάνω "προτερήματα", έχει σαφώς πολιτικό πλεονέκτημα στην εγχώρια σκηνή. Πόσο μάλλον για τον Σαμαρά που τα διαθέτει όλα μαζί. Σας λέω ότι αν πάει έτσι μέχρι το τέλος, που όπου να 'ναι έρχεται, όχι μόνο τον βλέπω πρωθυπουργό, αλλά και με απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή. Εδώ είμαι και δω είστε.

Τώρα βέβαια, το τι θα κάνει μετά, αυτό είναι άλλο ζήτημα, όχι όμως ασήμαντο, αντίθετα μείζον. Για να δούμε τι λέει ότι θα κάνει.
Το πρώτο πράγμα που υπόσχεται είναι ότι θα μειώσει τους φόρους στις επιχειρήσεις και στα φυσικά πρόσωπα, ενώ, άμεσα, θα επαναφέρει τις χαμηλότερες συντάξεις στα επίπεδα προ του πρώτου μνημονίου. Για τη μείωση των φόρων λέει ότι αυτό θα ελαφρύνει από υπέρογκα βάρη στις επιχειρήσεις και έτσι δε θα έχουν λόγο να φοροδιαφεύγουν (παιδιά  έτσι ακριβώς είπε) και άρα  μειώνεται η φοροδιαφυγή εθελοντικά και θα υπάρξει μεγαλύτερη ρευστότητα στην αγορά, με αποτέλεσμα να αναθερμανθεί και να αρχίσουν επιτέλους βήματα (για την ακρίβεια μίλησε για σοκ) ανάπτυξης.

Ναι τόσο απλά. Ξέρετε τι μου θυμίζουν όλα αυτά τα πολύ ωραία που ακούω; Μου θυμίζουν γενικώς όλους τους πολιτικούς μας, που μας έφεραν σ' αυτό το χάλι, οι οποίοι κάθε φορά προεκλογικά έταζαν 2-3 προϋπολογισμούς σε παροχές και ρουσφέτια και όταν τους ρωτούσαν - οι πολιτικοί τους αντίπαλοι εννοείται - πού θα βρούνε τα λεφτά, απαντούσαν στερεότυπα "Μα θα πατάξουμε τη φοροδιαφυγή και θα πληρώσουν οι έχοντες και κατέχοντες. Ξέρετε πόσα λεφτά θα εισπράξουμε μόνο από την πάταξη της φοροδιαφυγής;" Και άρχιζαν να αραδιάζουν τα δις που θα εξοικονομούσαν από την πάταξη. Παιδιά έτσι απαντούσαν και έπαιρναν τις εκλογές δια περιπάτου. Και τον αντίπαλό τους,  που τολμούσε να ρωτήσει για λεφτά (γιατί ο αφελής δεν ήξερε ότι λεφτά υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν) τον ρίχναμε στον Καιάδα.

Θυμίζει ακόμη εκείνες τις πάλαι ποτέ κεϋνσιακές θεωρίες που ακολουθούσαν οι ντούροι σοσιαλιστές της δεκαετίας του '80, που έλεγαν ότι "θέλουμε να αναθερμάνουμε την παραγωγική μηχανή της οικονομίας; Τίποτα πιο απλό. Αυξάνουμε τους μισθούς των εργαζομένων, αυξάνεται έτσι η αγοραστική τους δύναμη, ανεβαίνει η κατανάλωση, δηλαδή η ζήτηση, παρασύρει την παραγωγή προς τα πάνω για να συναντήσει τη ζήτηση και έχουμε αμέσως ανάπτυξη, αφού αρχίζει πλέον να κινείται ανοδικά η παραγωγική διαδικασία και η οικονομία ανατροφοδοτείται". Και έτσι είμαστε όλοι ευχαριστημένοι.

Ωραίες θεωρίες παιδιά. Συγκινούμαι και μόνο που τις αναφέρω. Είχαν όμως ορισμένα ασήμαντα, μπροστά στην κομψότητα της θεωρίας, ελαττώματα.Τα εξής: Η μεν πάταξη της φοροδιαφυγής ποτέ δεν έγινε και άρα δεν εξοικονομήθηκε ποτέ διαθέσιμο χρήμα και κάθε χρηματοδότηση για παροχές και ρουσφέτια προήλθε από δάνεια, η δε περιβόητη βελτίωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων που θα τραβούσε το κάρο της ανάπτυξης, αντί να διοχετευτεί στην παραγωγική  μηχανή πήγαινε κατ' ευθείαν στις εισαγωγές και παράγονταν επί πλέον ελλείμματα. Αποτέλεσμα τα σημερινά χάλια και ο κατήφορος που δεν έχει τέλος. Αλλά ποιος τα θυμάται όλα αυτά; Κανείς. Μόνο να παίρνουμε με τις πέτρες τους πολιτικούς ξέρουμε και καμία αυτοκριτική για την αφέλειά μας δεν κάνουμε (πού είσαι Πάγκαλε;).

Και έρχεται τώρα ο Σαμαράς, στην κορύφωση του δράματος, να διατυπώσει τέτοιες θεωρίες, υποτιμώντας τη νοημοσύνη όχι τη δική μας, γιατί έτσι απελπισμένοι που είμαστε όλα μπορούμε να τα πιστέψουμε, αλλά και τη νοημοσύνη όλων των εταίρων μας και των ειδικών. Γιατί σας ρωτώ; Άραγε το πρόβλημα των φόρων είναι τελικά ποσοτικό, όπως το θέτει ο Σαμαράς; Το πρόβλημα είναι δηλαδή αν θα φορολογηθούμε με 24% ή 15% ή είναι ζήτημα φοροεισπρακτικών μηχανισμών, που έχουν καταρρεύσει και επομένως και 5% να γίνει η φορολογία πάλι δε θα συλλαμβάνεται. Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που σε οποιαδήποτε διαπραγμάτευση με την τρόικα, όταν η ελληνική πλευρά δεσμεύεται να εισπράξει φόρους μερικών δις μέχρι τέλους του έτους, οι άνθρωποι σκίζουν αμέσως τις κόλλες και ζητούν άλλη πρόταση πιο ρεαλιστική. Γιατί, πρέπει να γίνει κατανοητό: Όσο δεν υπάρχουν αξιόπιστοι φοροεισπρακτικοί μηχανισμοί το μάρμαρο θα το πληρώνει ο απλός εργαζόμενος και μικροεπιχειρηματίας, που δεν έχει τρόπους διαφυγής. Το μεγάλο και συσσωρευμένο κεφάλαιο έχει πάντα τους τρόπους να μη χάνει τίποτα.

Αυτή είναι δυστυχώς η ουσία της πρότασης του Σαμαρά για το φορολογικό που μας έχει ζαλίσει. Και σιγά μην τον αφήσουν να το εφαρμόσει για να προσθέσει επιπλέον ελλείμματα. Είμαστε σοβαροί; Ή θα τον αφήσουν να αυξήσει "άμεσα" τις χαμηλές συντάξεις. Ούτε σεντς. Γιατί, κακά τα ψέμματα, είναι και ζήτημα γοήτρου της Γερμανίας, της Γαλλίας, όλης της Ε.Ε., του ΔΝΤ κ.τ.λ. Είναι δυνατόν να δεχτούν κάτι για το οποίο, σε όλους τους τόνους το απορρίπτουν μέχρι τώρα και του το λένε ξεκάθαρα σε κάθε ευκαιρία; Του λένε σε όλες τις επίσημες γλώσσες της Ε.,Ε. "Δεν υπάρχει Plan B". Και αντί να εστιάσει την κριτική του στο ότι επί 1,5 χρόνο η κυβέρνηση είναι παντελώς ανίκανη να πάρει οποιοδήποτε σοβαρό διαρθρωτικό μέτρο κάθεται και λέει ότι "θα μειώσω τους φόρους", ότι "ξέρετε δε φταίει η κυβέρνηση, αλλά το μνημόνιο και οι Ευρωπάιοι εταίροι μας" και διάφορα τέτεοιες αερολογίες.

Παρόλα αυτά τον βλέπω πρωθυπουργό για τους λόγους που σας είπα στην αρχή. Ταυτόχρονα όμως, με την τακτική που εφαρμόζει μέχρι τώρα και τις υποσχέσεις που δίνει και τους λογαριασμούς που κάνει (αλλά χωρίς τον ξενοδόχο) τον βλέπω παγιδευμένο από το πρώτο λεπτό που θα αναλάβει καθήκοντα. Βρέστε μου εσείς έναν τρόπο που μπορεί να κυβερνήσει έχοντας απέναντί του τους πάντες, έχοντας φροντίσει με συστηματικό τρόπο να υπονομεύσει και να αποκλείσει κάθε δυνατότητα συναίνεσης και να έχει πει τόσα ψέμματα τη στιγμή που ο ελληνικός λαός βιώνει το μεγαλύτερο δράμα της νεότερης ιστορίας του.