Σε ειδική έρευνα, η Nathalie Savaricas αποκαλύπτει τις τακτικές που χρησιμοποιούνται για τη στρατολόγηση παιδιών στις πολιτικές πεποιθήσεις της ακροδεξιάς.
Σε μία πρόσφατη Πέμπτη βράδυ, επτά έφηβοι στην κεντρική ελληνική πόλη της Λάρισας αποφάσισαν να έχουν αυτό που περιγράφεται ως "διασκέδαση". Οπλισμένοι με πέτρες και ξύλινα ρόπαλα, η ομάδα των 15-ετών επιτέθηκαν στο κατάστημα ενός Πακιστανού. Ο γιος του νοσηλεύτηκε με τραυματισμούς στο κεφάλι.
Οι επιθέσεις από παιδιά είναι σπάνιες, αλλά υπάρχουν φόβοι ότι θα ενταθούν, καθώς μια σκληρή αντι-μεταναστευτική ρητορική με υπόγεια ρεύματα βίας, ριζώνει στο εύπλαστο μυαλό των νέων εθνικιστών καθώς βλέπουν την κυριαρχία της χώρας τους να διαβρώνεται από τους ξένους πιστωτές.
Η δυνατότητα να αξιοποιήσει αυτή τη δυσαρέσκεια και να κερδοσκοπήσει πάνω στους μελλοντικούς Έλληνες ψηφοφόρους, δε χάθηκε από το αμφιλεγόμενο κόμμα της Χρυσής Αυγής: μια έρευνα από την Independent βρήκε ότι το νεοφασιστικό κόμμα κερδίζει έδαφος μεταξύ των νέων της χώρας, διαδίδοντας επιθετικά το αντιμεταναστευτικό ακροδεξιό της μήνυμα μέσω των κοινωνικών δικτύων, του διαδικτύου και των νεανικών κλαμπ.
Τα βίαια, σκληρά και αντι-συστημικά χαρακτηριστικά της Χρυσής Αυγής προσφέρουν μια δελεαστική εναλλακτική λύση στα ριζοσπαστικά κινήματα της αριστεράς ή του αναρχισμού, που παραδοσιακά προσέλκυαν τους εφήβους στην Ελλάδα. Πάνω από 50 καθηγητές, γονείς και έφηβοι μαθητές από σχολεία σε όλη την Αθήνα, σε συνεντεύξεις τους προς την Independent συμφωνούν ότι το κόμμα σιγά σιγά έχει γίνει της μόδας, όταν πριν από τρία χρόνια ήταν ελάχιστα γνωστό.
"Είναι χαρακτηριστικό της ζωτικότητας: πρέπει να δείχνει ότι είναι ισχυρό, νεανικό και φρέσκο και ότι δημιουργεί κάτι νέο: είτε πρόκειται για ένα νέο κόμμα ή μια νέα χώρα", εξηγεί η Βασιλική Γεωργιάδου, καθηγήτρια στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και ειδική εμπειρογνόμωνας του άκροδεξιού ριζοσπαστισμού, που μελετάει τη Χρυσή Αυγή επί σειρά ετών. "Απορρίπτουν την ετικέτα του ναζισμού και αντ 'αυτού παίζουν το χαρτί του εθνικισμού. Χρησιμοποιούν την αρχαία ελληνική ιστορία ως καμουφλάζ, για να κρύψουν την αληθινή ταυτότητά τους:Ότι είναι οπαδοί του Χίτλερ, του αντισημιτισμού"
Δεκαέξι ετών ο Σταυρός δεν βλέπει συχνά τους γονείς του, επειδή εργάζονται σκληρά για τα προς το ζην. Η μητέρα του είναι ένθερμη υποστηρίκτρια του αριστερού κόμματος ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ο Σταύρος συντάχθηκε με την εθνικιστική ρητορική της Χρυσής Αυγής. Παραδέχεται ότι στο παρελθόν έχει πετάξει πέτρες και φρούτα σε σπίτια Πακιστανών.
Τα ακραία μηνύματα του ρατσισμού και της μη ανοχής της
διαφορετικότητας ενισχύονται στους νέους Έλληνες
"Το έκανα αυτό γιατί θέλω να σεβαστούν τη χώρα μας, επειδή αγαπώ την Ελλάδα τόσο πολύ", υπερηφανεύεται. "Τα παιδιά της Χρυσής Αυγής δεν είναι δολοφόνοι, αλλά άνθρωποι που ανησυχούν ότι δεν θα είναι σε θέση να βρουν εργασία εξαιτίας όλων αυτών των παράνομων μεταναστών".