Virtual Reality σε Real Time

Τζίμι Χέντριξ, 18 Σεπ. '70 (27)

Τζάνις Τζόπλιν, 4 Οκτ. '70 (27)

Τζίμ Μόρισον, 3 Ιουλ. '71, (27)

Έλβις Πρίσλεϊ, 16 Αυγ. '77, (42)

Μαρία Κάλλας, 16 Σεπ. '77, (54)

Δαλιδά, 3 Μαΐου '87, (54)

Χριστίνα Ωνάση, 9 Νοε. '88, (38)

Ρόμι Σνάιντερ, 29 Μαΐου '89, (44)

Χιθ Λέτζερ, 22 Ιαν. '08, (28)

Μάικλ Τζάκσον, 25 Ιαν. '09, (51)

 

Έιμι Γουάινχάουζ, 23 Ιουλ. '11, (27)

Είναι απλώς ανθρωπίνως αδύνατον.  Υπάρχουν όρια που αν τα ξεπεράσεις δε γυρίζεις πίσω. Επιλέγεις την υπέρτατη θυσία. Αυτόν το δρόμο επέλεξαν γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι δεν υπάρχει τίμημα ανάλογο αυτού που προσφέρεις. 

Πολλοί λένε ότι το star system είναι αμείλικτο. Σε ξεζουμίζει, σε στίβει σαν λεμόνι και μετά σε πετάει. Μπορεί να είναι κι έτσι.  Μπορεί η αγωνία του καλλιτέχνη να μην κατρακυλήσει από κει που βρέθηκε, να μη χάσει το status που έχει κατακτήσει, να τον οδηγεί σε κόσμους ψευδοαισθημάτων, ψευδαισθήσεων και ψευδοηδονών, που τελειώνουν γρήγορα, μοιραία και τραγικά. Ωστόσο το επιχειρούν. 

Είναι πιο γενναιόδωροι από μας. Μας δίνουν απείρως πιο πολλά από αυτά που τους δίνουμε. Εμείς τους δίνουμε απλά τα μέσα για να φτάσουν στην κορυφή, τους κάνουμε είδωλα, χωρίς να ρισκάρουμε τίποτα. Μας επιστρέφουν το σύμπαν. Μας επιστρέφουν τον ουρανό με τ' άστρα, τη virtual reality που τη βλέπουμε να εκτυλίσσεται μπροστά μας σε real time. Τι άλλο θέλουμε για να δημιουργήσουμε τον κόσμο μας; Μπορούμε να φανταστούμε έναν κόσμο χωρίς μύθους και ψευδαισθήσεις; Ο κόσμος αυτός δε θα ήταν ανθρώπινος. Θα ήταν ένας κόσμος ανούσιος, χωρίς αισθήματα, χωρίς αγάπη. Ένας κόσμος μοναξιάς, σαν αυτόν που έζησαν τα είδωλά μας στη σύντομη ζωή τους. 


Έφυγαν νωρίς παίρνοντας μαζί τους και ένα κομμάτι του εαυτού μας. Το πιο ανιδιοτελές και αθώο.