Ιδού η μεγάλη είδηση: Εντός ολίγου θα αρχίσει η "πολιτική" διαπραγμάτευση - έτσι την ονόμασε ο Βενιζέλος - με την Τρόικα για το - προσέξτε τίτλο - Εθνικό Φορολογικό Σύστημα. Έρχεται και αυτό να προστεθεί δίπλα στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, στο Νέο Σχολείο, στο Νέο Πανεπιστήμιο, στην OpenGov και άλλα τέτοια ευρήματα, στα οποία οι πασόκοι, κακά τα ψέμματα είναι μανούλες (εννοείται μόνο στα ονόματα και τους βαρύγδουπους χαρακτηρισμούς).
Δηλαδή, θα γίνει πολιτική διαπραγμάτευση με τους λογιστές του ΔΝΤ/Ε.Ε./ΕΚΤ με σκοπό να μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές, το ΦΠΑ και άλλα. Στην ουσία επανερχόμαστε εκεί που είχε σταματήσει ο Παπακωνσταντίνου, ο οποίος, θυμίζω, έφαγε τα μούτρα του, όταν τόλμησε να προχωρήσει μονομερώς σε τέτοιες μειώσεις, μετά την πίεση που δέχτηκε από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ και όταν ήλθε η Τρόικα, όχι μόνο δε δέχτηκε αυτά που σχεδίαζε ο υπουργός, αλλά προχώρησε και σε περαιτέρω αυξήσεις των συντελεστών στα επίπεδα που θα ισχύσουν από την 1η Σεπτεμβρίου.
Και έρχεται τώρα ο πολύς Βενιζέλος και τι μας λέει; Ότι η Τρόικα θα πάρει πίσω αυτά που επέβαλε πριν λίγους μήνες. Θυμηθείτε γιατί τα επέβαλε. Γιατί, ως συνήθως, είχαμε πέσει έξω στα έσοδα και στις δαπάνες. Με λίγα λόγια, διαπίστωσαν μαύρη τρύπα στον προϋπολογισμό περίπου 3,4 δις και, όταν τους είπαμε ότι θα τα βρούμε από την πάταξη της φοροδιαφυγής, μας είπαν ευχαριστούμε αλλά δε θα πάρουμε, γι αυτό πάρτε προς το παρόν, για σιγουριά, μερικές αυξήσεις στους συντελεστές του ΦΠΑ, πάρτε και ακόμη μία περαίωση, πάρτε και μερικούς φόρους στα ακίνητα κ.τ.λ.
Και ερχόμαστε σήμερα δήθεν να διαπραγματευτούμε και πάλι με την Τρόικα. Ωχ! Εγώ αυτό ξέρω να λέω, όταν ακούω διαπραγμάτευση και επαναδιαπραγμάτευση. Γιατί η πείρα διδάσκει, ότι, πάντα μετά από τέτοιες διαδικασίες, μας έρχονται χειρότερες τσουκιές από αυτές που είχαμε. Και εδώ είμαι και εδώ είστε. Αν δείτε εσείς μειώσεις σε κανένα συντελεστή να μου τρυπήσετε τη μύτη. Το πιθανότερο είναι να έλθουν άλλα παλούκια, αφού πηγαίνουμε να μιλήσουμε μαζί τους με νέα ελλείμματα της τάξεως των 4,5 δις αυτή τη φορά. Αλλά ο πληθωρικός - και εγώ θα το πω - αμετροεπής Βενιζέλος πέταξε ένα "πολιτική" διαπραγμάτευση πιστεύοντας ότι μιλάει προς αφελείς Έλληνες και όχι προς τις γάτες της Τρόικας. Ποια πολιτική κύριε; Απλή λογιστική κάνουμε. Πετύχατε τους στόχους που προβλέπονται από τις συμφωνίες; Έχει καλώς. Αποτύχατε; Νέα μέτρα. Απλή αριθμητική κάνουμε. Και σεις μόνο αποτυχίες έχετε να επιδείξετε μέχρι σήμερα, γι αυτό και έρχονται βροχή τα μέτρα και δεν μπορούμε να πάρουμε ανάσα.
Ο Βενιζέλος, επειδή έξυπνος άνθρωπος είναι, πιστεύει ότι το ισχυρό διαπραγματευτικό του χαρτί είναι η βαθιά ύφεση, στην οποία έχει πέσει η οικονομία μας. Αναμένεται ότι θα πάει πάνω από 5% για φέτος, όταν προβλεπόταν γύρω στο 2%. (Θυμίζω ότι ύφεση είναι η αρνητική ανάπτυξη, ας το πούμε έτσι. Επομένως αν έχουμε ύφεση 5% σημαίνει ανάπτυξη -5%, δηλαδή συρρίκνωση του ΑΕΠ, με ό, τι αυτό συνεπάγεται). Και περιμένει ο αντιπρόεδρός μας να κατατροπώσει, με αυτό το ατράνταχτο επιχείρημα, την Τρόικα και να μας πούνε, εν τάξει αφού υπάρχει συρρίκνωση ας μειώσουμε τους φορολογικούς συντελεστές, να μη φωνάζει και ο Σαμαράς, τους οποίους ακόμη δεν τους εφαρμόσατε, γιατί, όπως είπαμε, θα εφαρμοστούν από 1η Σεπτεμβρίου. Απ' αυτό το πλευρό να κοιμόμαστε. Πολύ απλά θα αρχίσουν την αριθμητική - γιατί τελικά καταλήγω ότι η πολιτική έχει τελειώσει και έμειναν μόνο οι αριθμοί - και μετά ερωτήσεις του τύπου: Ξέρετε πόσο έχετε πέσει έξω στα έσοδα; Ξέρετε πόσο έχετε πέσει έξω στις δαπάνες; Τι προτείνετε για να κλείσετε και αυτήν την μαύρη τρύπα; Γιατί δεν προχωρήσατε στις ιδιωτικοποιήσεις, όπως είχαμε συμφωνήσει; Γιατί δεν κλείσατε δημόσιους οργανισμούς; Γιατί δεν απολύσατε κόσμο; Γιατί το ένα, γιατί το άλλο;
Παιδιά, αμείλικτα είναι τα ερωτήματα. Και δεν επιδέχονται πειστική απάντηση. Γι αυτό τελευταία ακούμε το Βενιζέλο να βγαίνει στα media και να λέει - προς ποιον άραγε; - "δεν πρέπει να επιβαρύνουμε άλλο τα μέσα και χαμηλά εισοδήματα" και διάφορα τέτοια. Και μόνο που λέει τέτοια πράγματα σημαίνει ότι έρχονται, δυστυχώς, νέα μέτρα και επειδή γνωρίζει ότι αυτός δεν αποφασίζει αλλά οι άλλοι, επιχειρεί να πετύχει δύο πράγματα: Πρώτον, να ασκήσει πιέσεις προς την Τρόικα να μην επιβάλλει άλλα σκληρά μέτρα και δεύτερον, να δείξει προς το εσωτερικό ότι μάχεται για την υπεράσπιση των μέσων και χαμηλών εισοδημάτων. Η πραγματικότητα όμως είναι σκληρή. Μετά τους πανηγυρισμούς που ακολούθησαν τις αποφάσεις των ηγετών της ευρωζώνης πριν 1,5 μήνα περίπου, προσγειωθήκαμε στην ελληνική πραγματικότητα της καλοκαιρινής ραστώνης, όπου τίποτα δεν κινείται και τίποτα δεν παράγεται. Το μόνα που βρίσκονται σε αφθονία είναι τα λόγια. Αλλά με τέτοια κανείς ποτέ δε χόρτασε.
 |
| Βαριές τσάντες κρατούν....δεν είναι καλό αυτό. Νέα μέτρα προβλέπω |
Δηλαδή, θα γίνει πολιτική διαπραγμάτευση με τους λογιστές του ΔΝΤ/Ε.Ε./ΕΚΤ με σκοπό να μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές, το ΦΠΑ και άλλα. Στην ουσία επανερχόμαστε εκεί που είχε σταματήσει ο Παπακωνσταντίνου, ο οποίος, θυμίζω, έφαγε τα μούτρα του, όταν τόλμησε να προχωρήσει μονομερώς σε τέτοιες μειώσεις, μετά την πίεση που δέχτηκε από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ και όταν ήλθε η Τρόικα, όχι μόνο δε δέχτηκε αυτά που σχεδίαζε ο υπουργός, αλλά προχώρησε και σε περαιτέρω αυξήσεις των συντελεστών στα επίπεδα που θα ισχύσουν από την 1η Σεπτεμβρίου.
Και έρχεται τώρα ο πολύς Βενιζέλος και τι μας λέει; Ότι η Τρόικα θα πάρει πίσω αυτά που επέβαλε πριν λίγους μήνες. Θυμηθείτε γιατί τα επέβαλε. Γιατί, ως συνήθως, είχαμε πέσει έξω στα έσοδα και στις δαπάνες. Με λίγα λόγια, διαπίστωσαν μαύρη τρύπα στον προϋπολογισμό περίπου 3,4 δις και, όταν τους είπαμε ότι θα τα βρούμε από την πάταξη της φοροδιαφυγής, μας είπαν ευχαριστούμε αλλά δε θα πάρουμε, γι αυτό πάρτε προς το παρόν, για σιγουριά, μερικές αυξήσεις στους συντελεστές του ΦΠΑ, πάρτε και ακόμη μία περαίωση, πάρτε και μερικούς φόρους στα ακίνητα κ.τ.λ.
Και ερχόμαστε σήμερα δήθεν να διαπραγματευτούμε και πάλι με την Τρόικα. Ωχ! Εγώ αυτό ξέρω να λέω, όταν ακούω διαπραγμάτευση και επαναδιαπραγμάτευση. Γιατί η πείρα διδάσκει, ότι, πάντα μετά από τέτοιες διαδικασίες, μας έρχονται χειρότερες τσουκιές από αυτές που είχαμε. Και εδώ είμαι και εδώ είστε. Αν δείτε εσείς μειώσεις σε κανένα συντελεστή να μου τρυπήσετε τη μύτη. Το πιθανότερο είναι να έλθουν άλλα παλούκια, αφού πηγαίνουμε να μιλήσουμε μαζί τους με νέα ελλείμματα της τάξεως των 4,5 δις αυτή τη φορά. Αλλά ο πληθωρικός - και εγώ θα το πω - αμετροεπής Βενιζέλος πέταξε ένα "πολιτική" διαπραγμάτευση πιστεύοντας ότι μιλάει προς αφελείς Έλληνες και όχι προς τις γάτες της Τρόικας. Ποια πολιτική κύριε; Απλή λογιστική κάνουμε. Πετύχατε τους στόχους που προβλέπονται από τις συμφωνίες; Έχει καλώς. Αποτύχατε; Νέα μέτρα. Απλή αριθμητική κάνουμε. Και σεις μόνο αποτυχίες έχετε να επιδείξετε μέχρι σήμερα, γι αυτό και έρχονται βροχή τα μέτρα και δεν μπορούμε να πάρουμε ανάσα.
Ο Βενιζέλος, επειδή έξυπνος άνθρωπος είναι, πιστεύει ότι το ισχυρό διαπραγματευτικό του χαρτί είναι η βαθιά ύφεση, στην οποία έχει πέσει η οικονομία μας. Αναμένεται ότι θα πάει πάνω από 5% για φέτος, όταν προβλεπόταν γύρω στο 2%. (Θυμίζω ότι ύφεση είναι η αρνητική ανάπτυξη, ας το πούμε έτσι. Επομένως αν έχουμε ύφεση 5% σημαίνει ανάπτυξη -5%, δηλαδή συρρίκνωση του ΑΕΠ, με ό, τι αυτό συνεπάγεται). Και περιμένει ο αντιπρόεδρός μας να κατατροπώσει, με αυτό το ατράνταχτο επιχείρημα, την Τρόικα και να μας πούνε, εν τάξει αφού υπάρχει συρρίκνωση ας μειώσουμε τους φορολογικούς συντελεστές, να μη φωνάζει και ο Σαμαράς, τους οποίους ακόμη δεν τους εφαρμόσατε, γιατί, όπως είπαμε, θα εφαρμοστούν από 1η Σεπτεμβρίου. Απ' αυτό το πλευρό να κοιμόμαστε. Πολύ απλά θα αρχίσουν την αριθμητική - γιατί τελικά καταλήγω ότι η πολιτική έχει τελειώσει και έμειναν μόνο οι αριθμοί - και μετά ερωτήσεις του τύπου: Ξέρετε πόσο έχετε πέσει έξω στα έσοδα; Ξέρετε πόσο έχετε πέσει έξω στις δαπάνες; Τι προτείνετε για να κλείσετε και αυτήν την μαύρη τρύπα; Γιατί δεν προχωρήσατε στις ιδιωτικοποιήσεις, όπως είχαμε συμφωνήσει; Γιατί δεν κλείσατε δημόσιους οργανισμούς; Γιατί δεν απολύσατε κόσμο; Γιατί το ένα, γιατί το άλλο;
Παιδιά, αμείλικτα είναι τα ερωτήματα. Και δεν επιδέχονται πειστική απάντηση. Γι αυτό τελευταία ακούμε το Βενιζέλο να βγαίνει στα media και να λέει - προς ποιον άραγε; - "δεν πρέπει να επιβαρύνουμε άλλο τα μέσα και χαμηλά εισοδήματα" και διάφορα τέτοια. Και μόνο που λέει τέτοια πράγματα σημαίνει ότι έρχονται, δυστυχώς, νέα μέτρα και επειδή γνωρίζει ότι αυτός δεν αποφασίζει αλλά οι άλλοι, επιχειρεί να πετύχει δύο πράγματα: Πρώτον, να ασκήσει πιέσεις προς την Τρόικα να μην επιβάλλει άλλα σκληρά μέτρα και δεύτερον, να δείξει προς το εσωτερικό ότι μάχεται για την υπεράσπιση των μέσων και χαμηλών εισοδημάτων. Η πραγματικότητα όμως είναι σκληρή. Μετά τους πανηγυρισμούς που ακολούθησαν τις αποφάσεις των ηγετών της ευρωζώνης πριν 1,5 μήνα περίπου, προσγειωθήκαμε στην ελληνική πραγματικότητα της καλοκαιρινής ραστώνης, όπου τίποτα δεν κινείται και τίποτα δεν παράγεται. Το μόνα που βρίσκονται σε αφθονία είναι τα λόγια. Αλλά με τέτοια κανείς ποτέ δε χόρτασε.
Πολύ καλό το άρθρο. Το ακολούθησα από το σχόλιο στο ΒΗΜΑ. Κρίμα που το μπλογκ δεν έχει πολλούς υποστηριχτές, είναι φαίνεται υπερβολικά λογικά τα όσα γράφονται για να τα παραδεχτεί ο πανικοβλημένος κοσμάκης.
ΑπάντησηΔιαγραφή