Δημοσιευστε στο Blog

Σχολιάστε όπως εσείς κρίνετε τις αναρτήσεις μας κάνοντας κλικ στην επιλογή "σχόλια" κάτω από κάθε ανάρτηση ή στείλτε το άρθρο σας στο email: giangais@aol.com

Κυριακή 21 Ιουλίου 2013

Πώς η Μαλάλα ανάγκασε τους τρομοκράτες σε άμυνα

  • CNN
  • By Gordon Brown*
* O Gordon Brown είναι Ειδικός Διαμεσολαβητής του ΟΗΕ για την Παγκόσμια Εκπαίδευση. Ήταν πρώην πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου.

Κατά τις τελευταίες εβδομάδες και μόνο, 14 νεαρές γυναίκες ανατινάχθηκαν όταν το λεωφορείο που τους μετέφερε από το κολέγιο πυρπολήθηκε. Ένας διευθυντής σχολείου σκοτώθηκε και οι μαθήτριές του ακρωτηριάστηκαν στο φως της ημέρας κατά την τελετή απονομής βραβείων που γινόταν στην αυλή ενός σχολείου θηλέων στο Καράτσι. Και μία δασκάλα πυροβολήθηκε μπροστά στο γιό της, ενώ αυτή πήγαινε να διδάξει σε ένα άλλο κολλέγιο θηλέων.

Οι Ταλιμπάν βρίσκονται τώρα σε άμυνα, μετά την παραδοχή ότι η προσπάθειά τους να δολοφονήσουν τη Μαλάλα Γιουσαφζάι ήταν αντιπαραγωγική.

Πρόκειται για μια αξιοσημείωτη στροφή της ιστορίας που έλαβε χώρα λόγω του θάρρους ενός πληγωμένου 16χρονου κοριτσιού που ανάγκασε έναν ολόκληρο στρατό τρομοκρατών - με όλες τις βόμβες τους,τα όπλα και τισ χειροβομβίδες - να κάνει πίσω.

Παραπαίοντας από τα αρνητικά σχόλια σε όλο τον κόσμο, ο Αντνάν Ρασίντ, ο διοικητής των Ταλιμπάν που μίλησε την Τετάρτη, προσπάθησε να δείξει ότι οι Ταλιμπάν στο μόνο που αντιτίθενται είναι η δυτική παιδεία. Όμως, στην προσπάθειά του να απεγκλωβίσει τους Ταλιμπάν από την κατηγορία ότι αντιτίθενται τελείως στην εκπαίδευση κοριτσιών, τα σχόλιά του αποκαλύπτουν ότι στη μόνη εκπαίδευση που είναι υπέρ είναι η κατήχηση και η μόνη μορφή διακυβέρνησης που αγκαλιάζουν ειναι η θεοκρατική.

Οι ενστάσεις του Ρασίντ έρχονται σε αντίθεση με την πραγματικότητα των 1.000 κλειστών σχολείων στο Πακιστάν και το Αφγανιστάν, λόγω των εμπρησμών - και τις απειλές του ίδιου. Πράγματι, σχολεία έχουν κλείσει εκατοντάδες μίλια μακριά από κάθε πακιστανική στρατιωτική παρουσία, υπονομεύοντας τον ισχυρισμό ότι οι επιθέσεις γίνονται μόνο στα σχολεία που χρησιμοποιούνται ως στρατιωτικές βάσεις.

Κατά τις τελευταίες εβδομάδες και μόνο, 14 νεαρές γυναίκες ανατινάχθηκαν όταν το λεωφορείο που τους μετέφερε από το κολέγιο πυρπολήθηκε. Ένας διευθυντής σχολείου σκοτώθηκε και οι μαθήτριές του ακρωτηριάστηκαν στο φως της ημέρας κατά την τελετή απονομής βραβείων που γινόταν στην αυλή ενός σχολείου θηλέων στο Καράτσι. Και μία δασκάλα πυροβολήθηκε μπροστά στο γιό της, ενώ αυτή πήγαινε να διδάξει σε ένα άλλο κολλέγιο θηλέων.

Οι θηριωδίες μαρτυρούν το συνεχή πόλεμο κατά της εκπαίδευσης. Ούτε μια λέξη των Ταλιμπάν σχετικά με το δικαίωμα των κοριτσιών, όπως της Μαλάλας, να πάνε στο σχολείο θα γίνει πιστευτό, μέχρι να σταματήσουν τους βομβαρδισμούς των σχολείων, να σκοτώνονουν εκπαιδευτικούς και να σφαγιάζουν κορίτσια.

Αλλά η Μαλάλα έχει δείξει ότι είναι δυνατόν να σταθεί απέναντι στην τρομοκρατία των Ταλιμπάν και, παίρνοντας θάρρος από το θάρρος της, δύο εκατομμύρια Πακιστανοί έχουν υπογράψει αιτήματα για το δικαίωμα των κοριτσιών να πηγαίνουν στο σχολείο, μέρος των τεσσάρων εκατομμυρίων υπογραφών από όλο τον κόσμο. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται και ένα εκατομμύριο υπογραφές από κορίτσια και αγόρια του Πακιστάν, που έχουν εκδιωχθεί από τα σχολεία τους, οι οποίοι υποστήριξαν - σε ορισμένες περιπτώσεις υπογράφοντας το αίτημα με το αποτύπωμα του αντίχειρά τους - μια έκκληση, προς τον πρόεδρο του Πακιστάν και το Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, για καθολική εκπαίδευση.

Η Μαλάλα Γιουσαφζάι μιλά στη Συνέλευση της Νεολαίας των Ηνωμένων 
Εθνών τη 12η Ιουλ 2013 στην έδρα του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη

Όπως διαπίστωσα ο ίδιος όταν επισκέφθηκα το Πακιστάν μόλις πριν από λίγους μήνες, η σιωπηλή πλειοψηφία είναι έτοιμη να σταματήσει πλέον να σιωπά. Με τα κορίτσια να φορούν ανοιχτά κορδέλες και t-shirts με το "Είμαι Μαλάλα" και να ταυτίζονται με τα αιτήματα της Μαλάλα και να αψηφούν τις απειλές των Ταλιμπάν -  το Πακιστάν δεν μπορεί να είναι ποτέ ξανά το ίδιο.

Ενας σύγχρονος πολιτικός αγώνας δικαιωμάτων είναι τώρα σε εξέλιξη, οδηγείται απο τους νέους και επηρεάζεται από τις online πληροφορίες σχετικά με το τι συμβαίνει σε άλλες χώρες. Οι νέοι επιμένουν ότι η εκπαίδευση είναι ένα οικουμενικό δικαίωμα, απαιτώντας όλα τα εμπόδια που στέκονται στο δρόμο - η παιδική εργασία, ο γάμος, η εμπορία παιδιών και οι εκτεταμένες διακρίσεις κατά των κοριτσιών - να αρθούν.

Η πρόσφατη αποκάλυψη αφενός της αδυναμίας των Ταλιμπάν και αφετέρου της δύναμης της κοινής γνώμης για την εκπαίδευση θα πρέπει να σηματοδοτήσει κάτι πολύ περισσότερο από ένα σύνολο αιτημάτων: θα πρέπει να είναι η αρχή μιας αποφασιστικής προσπάθειας των Πακιστανών για την επιτάχυνση της παροχής εκπαίδευσης σε κάθε κορίτσι και σε κάθε αγόρι. Το Πακιστάν δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί το πλήρες δυναμικό του, μέχρι ότου να εκπαιδευτούν τα κορίτσια και τα αγόρια και για την εργασία τους και ως πολίτες.

Σήμερα υπάρχουν στο Πακιστάν τουλάχιστον επτά εκατομμύρια κορίτσια και αγόρια έξω από τα σχολεία - και τα περισσότερα κορίτσια δεν πρόκειται ποτέ να ολοκληρώσουν την εκπαίδευσή τους. Ακόμη και το 2050, μόνο ένας στους πέντε νέους ενήλικες θα έχουν την ευκαιρία να μορφωθεί σε κολέγιο ή πανεπιστήμιο πάνω στις σύγχρονες τάσεις.

Ο αναλφαβητισμός, ιδίως μεταξύ των κοριτσιών, θα πάει την ανάπτυξη του Πακιστάν πίσω για δεκαετίες, αν δεν γίνει κάτι. Η Κίνα, η Σιγκαπούρη, η Ταϊβάν, η Κορέα ακόμα και το Μπαγκλαντές θα εγγράψουν εκατομμύρια φοιτητές στα κολέγια και τα πανεπιστήμια - αλλά ενώ ο πληθυσμός του Πακιστάν θα αυξηθεί σε 300 ή ίσως 400 εκατ., καθιστώντας το μία από τις πιο πυκνοκατοικημένες χώρες του κόσμου, θα παραμείνει στον αιώνα του σκοταδισμού εξ αιτίας της εκπαίδευσης.

Γνωρίζουμε επίσης ότι οι νέοι που στερούνται ευκαιριών πέφτουν θύματα εξτρεμιστικής προπαγάνδας. Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος για τον οποίο απαιτείται ένα νέο εκπαιδευτικό σχέδιο στο Πακιστάν, με τη συμμετοχή όλων των ΜΚΟ, και, ενώ αναγνωρίζεται ότι η εκπαίδευση είναι ένα αποκεντρωμένο και όχι ομοσπονδιακό ζήτημα, στο Πακιστάν, μια εθνική συναίνεση για διπλασιασμό των επενδύσεων στα σχολεία είναι πλέον επιτακτική ανάγκη.

Κατά τους τελευταίους μήνες, έχουμε εργαστεί με την κυβέρνηση, τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, τις αδελφές οργανώσεις των Ηνωμένων Εθνών και τις κυβερνήσεις δωρητών για να καταρτίσουμε προτάσεις για την επέκταση της εκπαίδευσης, που να περιλαμβάνει τα κορίτσια, ιδίως στο σχολείο, και να βοηθήσουμε τις επαρχίες όπου η εκπαίδευση και η φοίτηση είναι χαμηλότερη. Το πρόγραμμα αυτό περιλαμβάνει και την ιδιαίτερη πατρίδα της Μαλάλα, όπου 700.000 παιδιά δεν είναι στο σχολείο, 600.000 από αυτά κορίτσια.

Τις προτάσεις αυτές θα τις συζητήσουμε σε μια συνάντηση κορυφής μεταξύ του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν και του Ναουάζ Σαρίφ, τον Σεπτέμβριο, όταν ο νέος Πακιστανός πρωθυπουργός θα επισκεφθεί τη Νέα Υόρκη. Και εγώ θα επισκεφθώ το Πακιστάν για να συναντήσω τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και να αξιολογήσουμε το ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν στην βελτίωση των εκπαιδευτικών ευκαιριών για τα εκτός εκπαιδευτικού συστήματος εκατομμύρια νέων.

Τα καλά νέα είναι ότι δε χρειαζόμαστε καμία επιστημονική εφεύρεση ή τεχνολογικά επιτεύγματα για την παροχή εκπαίδευσης προς όλους: χρειαζόμαστε, αντ 'αυτού, για να μετακινήσουμε βουνά, την ίδια δύναμη θέλησης που επέδειξε η Μαλάλα,  όταν όρθωσε το ανάστημά της απέναντι στους Ταλιμπάν και άναψε το φυτίλι που θα μπορούσε να εμπνεύσει μια σύγχρονη εκπαιδευτική επανάσταση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου